آغاز واگذاری مسکن رایگان به 3 دهک اول | مسکن رایگان دولتی به مددجویان بهزیستی و کمیته امداد

 برای مددجویان و خانوارهای کم‌درآمد، نبود سرپناه مناسب نه‌تنها به معنای بی‌پناهی فیزیکی است، بلکه نقطه آغاز زنجیره‌ای از مشکلات اقتصادی، آموزشی و روانی محسوب می‌شود. هنگامی که یک خانواده دسترسی پایدار به مسکن ندارد، برنامه‌ریزی برای آینده، آموزش کودکان و حتی مدیریت هزینه‌های روزمره دشوار می‌شود.

در بسیاری از مناطق کشور، هزینه‌های مسکن در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته و فاصله میان درآمد اقشار آسیب‌پذیر و هزینه تأمین مسکن به‌قدری زیاد شده که بدون حمایت‌های ساختاری امکان خانه‌دار شدن برای آنها تقریبا از بین رفته است.

این موضوع، نقش نهادهای حمایتی و سیاست‌های عمومی را در تأمین مسکن مددجویان برجسته‌تر کرده است. کمک مستقیم مالی، تسهیلات با بازپرداخت بلندمدت، تأمین زمین و مشارکت در پروژه‌های ساخت، از جمله ابزارهایی است که می‌تواند فشار این شکاف را کاهش دهد.

توانمندسازی واقعی مددجویان زمانی امکان‌پذیر است که ابتدا زیرساخت‌های زندگی پایدار فراهم شود. فردی که هر روز نگران پرداخت اجاره‌خانه یا پیدا کردن پناهگاه موقت است، ذهن و انرژی لازم برای اشتغال‌پذیری، یادگیری مهارت یا برنامه‌ریزی اقتصادی را ندارد. به همین دلیل، مسکن نه صرفا یک نیاز رفاهی، بلکه پیش‌شرط توانمندسازی اجتماعی و اقتصادی به شمار می‌رود.

همچنین تأمین مسکن مناسب می‌تواند اثرات روانی قابل‌توجهی بر خانواده‌ها داشته باشد. ثبات در محل زندگی باعث ایجاد احساس امنیت در کودکان می‌شود، که خود یکی از عوامل مهم شکل‌گیری اعتماد به نفس و موفقیت تحصیلی و اجتماعی آنان است. از سوی دیگر، آرامش روانی والدین بهبود تصمیم‌گیری و مدیریت اقتصادی خانواده را تقویت می‌کند. در نتیجه، مسکن نه‌تنها سرپناه، بلکه نقطه شروع چرخه ارتقای کیفیت زندگی است.

در کنار آن، تأمین مسکن مددجویان آثار مثبت اجتماعی گسترده‌تری نیز دارد. کاهش حاشیه‌نشینی، جلوگیری از تشکیل سکونتگاه‌های غیررسمی و کاهش آسیب‌های اجتماعی، بخشی از پیامدهای مثبت این سیاست است. با فراهم کردن مسکن ایمن و پایدار، می‌توان هزینه‌های اجتماعی ناشی از بی‌خانمانی و بی‌ثباتی خانوادگی را به‌طور قابل توجهی کاهش داد و امکان مشارکت کامل‌تر این افراد در جامعه را فراهم کرد.

اما تحقق این هدف نیازمند همکاری میان نهادهای مختلف، از سازمان‌های حمایتی گرفته تا دولت و بخش خصوصی است. طرح‌های مشترک ساخت و ساز، استفاده از زمین‌های دولتی و ایجاد مدل‌های مشارکتی می‌تواند روند تأمین مسکن را سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر کند. همچنین توجه به کیفیت ساخت، دسترسی به خدمات شهری و فاصله تا محل اشتغال، باید در کنار صرف ساخت واحدهای مسکونی مورد توجه قرار گیرد.

در نهایت، تامین مسکن مددجویان یک اقدام حمایتی کوتاه‌مدت نیست، بلکه سرمایه‌گذاری بلندمدت برای ایجاد جامعه‌ای عادلانه‌تر و پایدارتر است. فراهم کردن خانه نه تنها باری از دوش یک خانوار برمی‌دارد، بلکه مسیری برای بازگشت آنان به چرخه فعال اقتصادی و اجتماعی می‌گشاید. این سیاست، اساس شکل‌گیری فرصت‌های برابر و کاهش فاصله طبقاتی را فراهم می‌کند و نقش مهمی در تقویت همبستگی و سلامت اجتماعی جامعه دارد.

سرپرست اداره کل بهزیستی خراسان شمالی گفت: اکنون یک هزار و ۸۱۴ واحد مسکونی برای مددجویان تحت پوشش این نهاد در استان در دست اجرا است که شامل مسکن ملی و خودمالکی می‌شود.

محمدرضا کاظم‌زاده روز سه شنبه اظهار کرد: عملیات ساخت این واحدها از سال ۱۴۰۰ آغاز شده و یک هزار واحد در مرحله اسکلت و سفت‌کاری و مابقی در مرحله فنداسیون و پروانه کار قرار دارند.

وی افزود: به مناسبت ۱۲ آذرماه، روز جهانی معلولان، امسال ۶۰ واحد مسکونی به مددجویان تحویل داده خواهد شد که شامل ۸۰ میلیارد ریال کمک بلاعوض، ۵۰ میلیارد ریال از سوی بهزیستی و سه میلیارد ریال تسهیلات قرض‌الحسنه است. هزینه انشعاب و پروانه ساختمانی نیز رایگان خواهد بود.

سرپرست اداره کل بهزیستی خراسان شمالی گفت: از ابتدای امسال تاکنون ۱۶۰ واحد مسکن احداث و تحویل مددجویان شده و پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال ۴۰۰ واحد دیگر تکمیل و تحویل شود.

وی همچنین با بیان اینکه هر واحد مسکونی ۷۵ مترمربع است، جزئیات تسهیلات را تشریح کرد و گفت: مسکن ملی، پنج میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال تسهیلات، سه میلیارد ریال کمک بلاعوض بهزیستی و ۶ میلیارد ریال آورده مددجو لازم است.

کاظم‌زاده ادامه داد: برای مسکن خودمالکی نیز سه میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال تسهیلات قرض‌الحسنه، سه میلیارد ریال کمک بلاعوض و چهار میلیارد ریال آورده مددجو در نظر گرفته شده است.

وی تاکید کرد: مهم‌ترین مشکل مددجویان در زمینه مسکن، کمبود آورده شخصی و مشکل تامین ضمانت است.

۲۵ هزار و ۴۳۷ معلول جسمی، حرکتی، ذهنی، بینایی و شنوایی زیر پوشش بهزیستی خراسان شمالی قرار دارند و ۴۶ هزار و ۱۰۷ خانواده شامل ۱۲۴ هزار نفر از خدمات حمایتی این نهاد بهره‌مند می‌شوند.

خراسان شمالی بیش از یک میلیون نفر جمعیت دارد که ۴۴ درصد آن‌ها در مناطق روستایی سکونت دارند.