اگر می‌خواهی ذات واقعی آدم‌ها رو بشناسی، فقط به این جزئیات دقت کن!

چگونه می‌توان به درون طبیعت یک فرد پی برد، چگونه می‌توان کسی را به طور دقیق قضاوت و ارزیابی کرد؟ اگر به دنبال پاسخ این سوال هستید، مقاله زیر را از دست ندهید.

قدما می‌گفتند: «برای کشیدن یک ببر، می‌توان پوستش را کشید اما نه استخوان‌هایش را؛ برای شناخت یک شخص، می‌توان قلبش را از روی چهره‌اش شناخت؛ برای امتحان کردن یک یشم، باید آن را سه روز سوزاند؛ برای پرورش فصاحت، باید هفت سال صبر کرد.»

یعنی: برای کشیدن یک ببر، می توان پوستش را کشید، اما کشیدن استخوان های درونش دشوار است؛ برای شناخت یک شخص، می توان چهره اش را شناخت، اما شناخت قلبش دشوار است. برای آزمایش یشم، باید آن را ۳ روز بسوزانید تا بدانید قیمتی است یا نه؛ برای شناخت ماهیت واقعی یک شخص، ۷ سال طول می کشد.

از دوران باستان تا به امروز، تمایل به دیدن واضح ماهیت یک فرد هرگز کار آسانی نبوده است زیرا هر کس دیدگاه‌ها و دیدگاه‌های متفاوتی دارد، بنابراین اجتناب از تعصب دشوار است. بیشتر ببینید:  دیدگاه‌های یک‌جانبه نسبت به افراد، زندگی را دشوارتر می‌کند

به همین دلیل است که بسیاری از مردم حتی از قضاوت کردن دیگران اجتناب می‌کنند.

با این حال، تنها با تمرکز بر رعایت این ۴ نکته مهم، کم و بیش می‌توانید ماهیت و چهره واقعی پنهان شده در پشت نقاب طرف مقابل را ببینید.

۱. انتخاب در مواجهه با مزایا

این طبیعت انسان است که می‌خواهد سود ببرد، اما به درجات مختلف.

بسیاری از افراد هنگام مواجهه با مزایا، نقاب خود را کنار می‌گذارند تا ماهیت واقعی خود را آشکار کنند. بنابراین، این بهترین زمان برای ارزیابی و دیدن واضح ماهیت یک فرد است.

اگر طرف مقابل حاضر باشد وجدان را نادیده بگیرد، پیوندهای خانوادگی را نادیده بگیرد، حتی اخلاق و آداب را به خاطر منافع خودش کنار بگذارد، پس چه کسی جرأت می‌کند به چنین شخصی اعتماد کند؟

اگر چنین شخصی در اطراف شما وجود دارد، بهتر است هر چه سریعتر از او دوری کنید! در غیر این صورت، به محض اینکه تضاد منافع با آن شخص پیش بیاید، قطعاً شما ناامید و آسیب دیده خواهید بود.

برعکس، کسی که وقتی با منافع روبرو می‌شود، همچنان اصول را حفظ می‌کند، در اخلاق خود ثابت قدم است و اخلاق انسانی را در اولویت قرار می‌دهد، چنین شخصی مطمئناً یک شرور حسابگر نیست که منافع را بالاتر از هر چیز دیگری قرار می‌دهد. زیرا طرف مقابل مطمئناً در هر موقعیتی یک انتخاب قابل احترام دارد.

۲. چگونه با افراد با جایگاه پایین‌تر رفتار کنیم

برای دیدن ذات واقعی یک فرد، به نحوه برخورد او با افراد پایین‌تر از خودش نگاه کنید.

اگر کسی نه مطیع مافوق خود باشد و نه متکبر نسبت به زیردستان خود، این قطعاً نشانه‌ی فردی با شخصیت اخلاقی خوب است.

اگر شخصی همیشه از مافوق خود تملق و تعریف کند و به زیردستان خود به دیده تحقیر بنگرد و آنها را تحقیر کند، چنین شخصی مطمئناً فردی با شخصیت اخلاقی خوب نیست. بهترین کار این است که به چنین شخصی نزدیک نشوید.

یک فرد تحصیل‌کرده و اخلاق‌مدار همیشه به هر فردی احترام می‌گذارد، هرگز چیزی نمی‌گوید و چیز دیگری فکر نمی‌کند. حتی وقتی با کسی که از نظر جایگاه اجتماعی پایین‌تر از خودش است ارتباط برقرار می‌کند، متکبر یا مغرور نخواهد بود.

به عنوان افرادی با شخصیت والا، آنها هرگز تسلیم قدرت نمی‌شوند و همچنان عزت نفس خود را حفظ می‌کنند.

لی بای زمانی گفت: «سر خم کردن و کمر شکستن برای خدمت به قدرتمندان آسان نیست، کاری که باعث می‌شود آبروی خود را از دست بدهید.» این واقعاً روحیه‌ای است که باید تحسین شود!

به طور کلی، وقتی افراد با افرادی از جایگاه پایین‌تر از خودشان روبرو می‌شوند، اغلب به راحتی احساس برتری می‌کنند. 

اما اگر بتوانید از این احساس دست بردارید، نشان ندهید که از طرف مقابل بهتر هستید، یا به طرف مقابل به دیده تحقیر نگاه نکنید، برعکس، حتی بیشتر مورد احترام قرار خواهید گرفت. 

چنین شخصی باید همیشه بداند که چگونه خونسردی خود را حفظ کند، مهربان، قابل اعتماد و شایسته دوستی باشد!

۳. نگرش نسبت به والدین

ما تمایل داریم روی خوب خود را به غریبه‌ها و روی بد خود را به دوستان نزدیکمان نشان دهیم. طبق روانشناسی، این کاملاً طبیعی است. 

بنابراین، فردی که می‌تواند با رفتار ملایم و مؤدبانه با نزدیکانش، شخصیت اخلاقی خود را حفظ کند، قطعاً فردی با شخصیت اخلاقی بسیار قابل تحسین است.

کنفوسیوس گفت: «شاد بودن دشوار است. وقتی کار هست، مرید باید زحمت را جبران کند؛ وقتی شراب و غذا هست، استاد آنها را آماده می‌کند. آیا این احترام به فرزند محسوب نمی‌شود؟»

معنی: سخت‌ترین چیز این است که آیا بچه‌ها می‌توانند در حین مراقبت از والدینشان، ظاهر شاد خود را حفظ کنند یا خیر. وقتی کار سختی پیش می‌آید، بچه‌ها ابتکار عمل را به دست می‌گیرند و آن را برایشان انجام می‌دهند، مثلاً برای والدینشان خوراکی خوشمزه می‌آورند... آیا این لزوماً فرزندسالاری است؟

این جمله می‌خواهد به ما یادآوری کند که: هنگام مراقبت و رفتار با والدین، مهم‌ترین چیز نگرش است، دشوارترین چیز نیز نگرش است. ما به عنوان فرزند، همیشه باید به پرورش نگرش خود توجه کنیم.  اگر نسبت به والدین خود فرزندپرور نباشیم، موفقیت هدر خواهد رفت.

بنابراین، مهم نیست که آن شخص چقدر به ما نزدیک است، باید سعی کنیم نگرش ملایمی را حفظ کنیم و هر کاری که می‌خواهیم انجام ندهیم.

در مورد افراد نزدیک، اگر بتوانید با هماهنگی صحبت کنید، نه با عصبانیت یا متکبر، متواضع و مودب، همه آنها افراد تحصیل کرده، خوش اخلاق و مسئولیت پذیری هستند. در زندگی ، چنین افرادی قطعاً مورد علاقه و اعتماد دیگران قرار خواهند گرفت.

۴. وقتی با وفای به عهد مواجه می‌شوید

وقتی فرد با وعده‌ای روبرو می‌شود، به راحتی شخصیت خود را آشکار می‌کند. همچنین این راهی برای دیدن واضح ماهیت یک فرد است. 

شخصی که به قولش عمل نمی‌کند، جایگاهی ندارد، کشوری که به قولش عمل نکند، نمی‌تواند قوی باشد. قدیمی‌ها عمل به قول را یکی از مهم‌ترین فضایل انسان بودن می‌دانستند.

شون زی گفته است: «صداقت چیزی است که یک جنتلمن باید آن را حفظ کند و همچنین پایه و اساس امور کشور است.»

یک جنتلمن برای قول‌هایش ارزش زیادی قائل است. یک کلمه ارزش هزار سکه طلا را دارد. او هرگز قولی را که داده است، نمی‌شکند. چنین شخصی بسیار قابل اعتماد است.

در مورد کسانی که نمی‌توانند به وعده‌های خود عمل کنند، به راحتی منحرف می‌شوند و نظر خود را تغییر می‌دهند، می‌توان استنباط کرد که در زندگی نیز به راحتی در موقعیت‌های دیگر پشت می‌کنند و قابل اعتماد نیستند.

کنفوسیوس در کتاب «گلچین‌ها» نوشت: «اگر مردی ایمان نداشته باشد، نمی‌داند چه چیزی ممکن است. یک ارابه بزرگ یوغ ندارد، یک ارابه کوچک ماه ندارد، چگونه می‌توان از آنها استفاده کرد؟»

معنی: شخصی که قابل اعتماد نیست، چگونه می تواند کارها را به سرانجام برساند؟ یک گاری بزرگ بدون اهرم بزرگ، یک گاری کوچک بدون پین کوچک، چگونه می توان با آن حرکت کرد؟

فردی که به قول خود عمل نمی کند و به راحتی از تعهد خود سرپیچی می کند، مانند ماشینی بدون چرخ است که نه قادر به حرکت است و نه ایستادن.

بدون درستکاری، هیچ کاری به خوبی انجام نمی‌شود. در روابط بین افراد، مهمترین چیز درستکاری است. به یک وعده باید عمل کرد و یک کار باید با قاطعیت و قاطعیت انجام شود. 

شرافت به مقوله‌ای اخلاقی تعلق دارد، وزن و قیمتی ندارد، اما می‌تواند باعث شود فردی محترم یا بی‌آبرو شود.

بنابراین، وفای به عهد اساسی ترین اخلاقی است که همه لازم است آن را رعایت کنند. 

با این حال، لازم به یادآوری است که در هر شرایطی، ارزیابی یک فرد نمی‌تواند از سوگیری اجتناب کند، زیرا اگر در موقعیت طرف مقابل نباشیم، قادر به درک کامل او نخواهیم بود.

عوامل فوق تنها یکی از جنبه‌های ارزیابی یک فرد هستند، اما نمی‌توانند تمام ظاهر و شخصیت او را منعکس کنند. زیرا این عوامل درونی کوچک هستند که عملاً بیشتر ماهیت یک فرد را منعکس می‌کنند. می‌توانید بیشتر بخوانید:  راه‌هایی برای نگاه کردن به افراد که اگر آنها را در زندگی به کار ببرید، همیشه درست هستند.