سفری لذت بخش به زیباترین روستای نزدیک تهران در پاییز؛ روستای آهار در یک ساعتی تهران

آهار نام یکی از بزرگترین روستاهای منطقه رودبار قصران از توابع شمیرانات تهران است که طبیعتی فوق العاده و هوایی پاک و مطبوع دارد و بهترین مکان برای فرار از خستگی های روزمره و دغدغه های شهرنشینی به شمار می رود. اهالی این روستا اغلب کشاورز و باغدار هستند. و وجود باغ های وسیع و پربار سیب و آلبالو و... جلوه ای خاص به آن بخشیده است.

آهار حیات خود و زیبایی هایش را مدیون رودخانه هایی است که در دو طرف آن جریان دارند. یکی از این رودخانه ها "شکرآب" است که از دامنه‌های کوه صندوق چال سرچشمه می گیرد. این رودخانه 15 کیلومتر طول دارد و در مسیر خود از دره‌های کوه تاربیشه عبور و روستاهای مسیر را سیراب می کند. دیگری "پیش کنک" نام دارد که از ارتفاعات گاجره یا سی چال آغاز می شود. هر دوی این رودخانه ها در زیر آبادی به هم می رسند و به رودخانه جاجرود می پیوندند. 

خروش رودخانه ها، صلابت کوه ها، چشمه ها، علفزارها و ... همه و همه از زیبایی هایی هستند که می توانند آهار را به بهترین مقصد برای یک گردش به یادماندنی تبدیل کنند.

دیدنی ها و تفریحات آهار

در روستای زیبای آهار فرصت های خوبی برای خلق یک خاطره به یادماندنی دارید و می توانید از لحظه لحظه حضورتان در این روستا لذت ببرید.

پیاده روی از آهار به شکرآب

روستای شکرآب و مسیرهای غربی آن در گذشته محل سیاحت و شکار پادشاهان قاجار بوده که در فصول مختلف سال برای خوشگذرانی به شکرآب می آمدند. می توانید با پای پیاده از آهار به سمت شکرآب حرکت کنید و با عبور از کوچه باغ های تماشایی لذت گشت و گذارتان را دو چندان کنید. در سراسر مسیر، باغ های گیلاس و آلبالو را می بینید، از کنار رودخانه می گذرید و حال و هوایی متفاوت را تجربه می کنید. آهار به شکرآب یکی از مسیرهای جذاب و دیدنی برای پیاده روی است و چشم انداز کوه های مرتفع اطراف، درختان و راه هموار و خاکی از دلایلی هستند که باعث می شوند گردشگران حدود 2 ساعت پیاده روی را به جان بخرند و از لحظات خود لذت ببرند.

ورزشکاران و کوهنوردان بسیاری را در این مسیر ملاقات خواهید کرد که از آهار به سمت توچال، سی چال، قزقونچال و یا قلعه دختر می روند و در قالب گروه های دوستانه حرکت می کنند. شاید تاب و توان و تجهیزات کوهنوردی را نداشته باشید؛ اما تا روستای شکرآب و کمی آن طرف تر می توانید با آن ها همراه شوید و از تجربیات شان استفاده کنید.

 مسیر آهار به شکرآب جاده ای مالرو در کنار رودخانه است که به راحتی می توانید از آن عبور کنید. هر جا که به دو راهی رسیدید باید مسیر مستقیم را انتخاب کنید و راه خود را در امتداد رودخانه ادامه دهید. پس از حدود 1 تا 1.5 ساعت پیاده روی، یک پل را می بینید و پس از آن به یک دو راهی دیگر برخورد می کنید. حالا یک رودخانه و آبشار کوچک را در سمت راست خود می بینید و چند کلبه هم در بالا دست به چشم می خورد. در اینجا از مسیر رودخانه اصلی جدا شوید و مسیر پاکوب را به سمت بالا و سپس راست ادامه دهید. کمی بالاتر ابتدا چند چشمه را می بینید که آب آن ها از لوله جاری است. پس از گذر از کنار این چشمه ها و حدود 20 دقیقه پیاده روی به امامزاده ای می رسید که نشانه روستای شکرآب است.

امامزاده طاهر و زاهد

در میان باغ های شکرآب، مقبره دو تن از بزرگان به نام های طاهر و زاهد قرار دارد که قدمت بنای آن به دوران قاجار بازمی گردد و محل مناسبی برای استراحت کوهنوردان و گردشگران است. این امامزاده دارای سرویس بهداشتی، مغازه برای خرید خوراکی و امکانات اولیه است و می توان در آنجا اقامتی کوتاه مدت داشت. 

وقتی به امامزاده می رسید، کوهنوردانی را خواهید دید که برای استراحت اینجا را انتخاب و در سکوها و محل های تعبیه شده بساط خود را پهن کرده اند. در محوطه امامزاده رستوران کوچک و محلی وجود دارد که چای، آب معدنی و ... به فروش می رساند. همچنین اگر خوش شانس باشید می توانید برای ناهار از دیزی های آن نوش جان کنید؛ البته به شرطی که به موقع برسید و غذا تمام نشده باشد.

بعد از امامزاده می توانید به سمت آبشار حرکت کنید. در این مسیر یک کافه رستوران کوچک وجود دارد که هم می توانید از آن تخت اجاره کنید و از ناهاری که همراه آورده اید نوش جان کنید و هم یک دیزی خوشمزه سفارش دهید و طعم آن را بچشید.

برای رسیدن به امامزاده می توانید از راه مالرویی استفاده کنید که از شکرآب تا امامزاده وجود دارد و در دو راهی های آن تابلوهای راهنما نصب شده است. مسیر کنار رودخانه را ادامه دهید تا به جایی برسید که رودخانه از راه فاصله پیدا می کند و در سمت راست خود آبشار کوچکی را می بینید. مسیر مستقیم را پیش بگیرید تا به یک شیب تند برسید. حالا باید به سمت راست پیچیده و در مسیری زیگزاگ از ارتفاع بالا بروید. ادامه این مسیر از بین باغ‌های زیبای گیلاس و آلبالو می گذرد و در نهایت به در ورودی صحن امامزاده می‌رسد.

 آبشار شکرآب

 اگر مسیر را بعد از امامزاده ادامه دهید به یک دوراهی می رسید. مسیر سمت راست به آبشار پرآبی می رسد و مسیر سمت چپ راهی برای صعود به قله توچال است. پس از ورود به راه سمت راست و حدود 10 دقیقه پیاده روی آبشار زیبایی را خواهید دید که در دره ای سرسبز و زیبا قرار گرفته و حدود ده متر ارتفاع دارد. این آبشار در دو کیلومتری آهار واقع شده است. 

علاوه بر این جاذبه، یک آبشار فصلی موسوم به آبشار چهل پله نیز در همین حوالی و در دامنه‌های کوه قلعه دختر آهار قرار گرفته و مجموعه‌ای از آبشارها را شامل می شود.

روستای ده تنگه 

در شمال غربی آهار، دهی به نام ده تنگه قرار دارد که طبیعت فوق العاده و مناظر دلنشین آن گردشگران را مجذوب خود می کند. ده تنگه یک ناحیه غیر مسکونی است؛ اما اهالی و باغدارهای روستای آهار به صورت موقتی و فصلی به جهت کشاورزی از زمین های آن استفاده می کنند.

مسیر آهار به سمت ده تنگه، شیب ملایمی دارد و به راحتی می توان از آن گذر کرد. این روستا در سمت چپ رودخانه قرار گرفته و با گذر از پل و حدود دو تا سه ساعت پیاده روی می توان به آن رسید.

آتشگاه قصران بنایی به جامانده از دوره پیش از اسلام است که در منطقه رودبار قصران قرار دارد و مرکز دینی و آیینی زرتشتیان این محل در پیش و پس از اسلام بوده است. در افسانه های محلی گفته می شود که در گذشته های دور دختر و پسر جوانی عاشق یکدیگر بودند و با هم سر به کوه گذاشته‌اند. آن ها به محل آتشگاه رفته و با شیر آهوها و سنگ و خاک کوه بنایی را ساختند. این دو عاشق سال‌ها با عشق آتشین با دو ایزد ناهید و مهر که دو فرشته مذکر و مونث زرتشتی بوده‌اند روزگار گذرانده و سپس از دنیا رفته اند.

در شمال آهار راهی مالرو وجود دارد که به سمت آتشگاه می رود؛ مسیری با شیب تند و صخره های شنی که تقریبا سخت است و در حدود یک ساعت یا بیشتر طول می کشد تا با پای پیاده آن را طی کنید.