چگونگی شروع بیماری آلزایمر

این بیماری با تجمع پروتئین‌های غیرطبیعی مانند آمیلوئید بتا و تاو در مغز مشخص می‌شود که منجر به از بین رفتن ارتباط بین نورون‌ها و مرگ سلول‌های عصبی می‌شود. این امر به نوبه خود باعث زوال تدریجی عملکرد شناختی و بروز علائم مختلفی می‌شود که می‌تواند از اختلال خفیف حافظه تا مشکلات جدی در گفتار، جهت‌یابی در فضا و انجام کارهای روزمره متغیر باشد.

مراحل پیشرفت بیماری آلزایمر:

مرحله بدون علامت (مرحله پیش بالینی):

در این مرحله که می‌تواند سال‌ها طول بکشد، تغییرات پاتولوژیک در مغز رخ می‌دهد، اما فرد هنوز هیچ علامتی را تجربه نمی‌کند.

 مرحله اولیه:

اولین علائم ممکن است نامحسوس باشند، از جمله مشکلات جزئی حافظه (مثلاً فراموش کردن وقایع اخیر، مشکل در یادآوری کلمات) و مشکل در برنامه‌ریزی و سازماندهی.

مرحله میانی:

علائم شدیدتر می‌شوند، از جمله اختلال حافظه (حتی برای رویدادهای دورتر)، مشکل در گفتار، سردرگمی در فضا و زمان، تغییرات در رفتار و خلق و خو و افزایش مشکلات در مراقبت از خود.

مرحله دیررس:

در این مرحله، بیماری منجر به اختلال شناختی قابل توجه، از دست دادن توانایی برقراری ارتباط، از دست دادن کنترل بر عملکردهای اساسی بدن و نیاز به مراقبت مداوم می‌شود.

مهم است بدانید:

بیماری آلزایمر یک بیماری پیش‌رونده است، به این معنی که علائم آن با گذشت زمان بدتر می‌شوند.

در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، اما داروهایی وجود دارند که می‌توانند به کند کردن پیشرفت آن و تسکین علائم کمک کنند.

تشخیص زودهنگام و شروع درمان می‌تواند به کند کردن پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

اگر اولین علائم بیماری آلزایمر را در خود یا یکی از عزیزانتان مشاهده کردید، مراجعه به پزشک ضروری است.

این متن صرفاً جهت اطلاع‌رسانی است و برای تشخیص یا خوددرمانی در نظر گرفته نشده است.