درست کردن پیتزا فوری با دو عدد گوجه و یک عدد پیاز تنها در نیم ساعت !
پیتزا در ذهن بسیاری از ما معادل مواد اولیه زیاد و تجهیزات حرفهای است، اما واقعیت چیز دیگری است. اگر آرد، آب، روغن، نمک و یک منبع حرارت دارید، دو عدد گوجه و یک پیاز برای ساختن طعمی گیرا و خانگی کافی است.
مواد بسیار ضروری (برای یک پیتزای خانوادگی قطر ۲۴–۲۸ سانتیمتر)
آرد سفید همهکاره: ۲ تا ۲ و ¼ پیمانه (حدود ۲۵۰–۲۸۰ گرم)
آب ولرم: ¾ پیمانه (حدود ۱۸۰–۲۰۰ میلیلیتر)
نمک: ¾ تا ۱ قاشق چایخوری
روغن مایع یا روغن زیتون: ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری
مخمر فوری خشک: ۱ قاشق چایخوری
یا جوشبکینگ (بکینگپودر): ۲ قاشق چایخوری برای نسخه فوریِ بدون انتظار
گوجه فرنگی تازه: ۲ عدد متوسط
پیاز: ۱ عدد متوسط تا بزرگ
ادویههای اختیاریِ در دسترس: فلفل سیاه، آویشن خشک، پرک فلفل قرمز، سیر (در صورت دسترسی)
نکته: اگر به پنیر دسترسی ندارید، باز هم میتوانید پیتزایی بسیار خوشخوراک درست کنید. با دو ترفند «سس گوجه غلیظ» و «پیاز کاراملی» به راحتی جای خالی پنیر را از نظر عمق طعمی جبران میکنید.
ساخت خمیر استاندارد با مخمر؛ خوشطعم و نرم
اگر زمان دارید، این نسخه بهترین بافت را میدهد.
آرد را در کاسه الک کنید، نمک و مخمر را مخلوط کنید. آب ولرم و روغن را بیفزایید و با قاشق ترکیب کنید تا خمیر چرکمخاب شود. سپس روی سطح آردپاشیشده حدود ۶ تا ۸ دقیقه ورز دهید تا نرم، یکدست و کمی کشسان شود. اگر چسبندگی زیاد است، مقدار کمی آرد اضافه کنید؛ اما زیادهروی نکنید تا خمیر خشک نشود. هدف، خمیری لطیف با رطوبت کافی است.
کاسه را کمی چرب کنید، خمیر را داخل بگذارید و بپوشانید. ۳۰ تا ۶۰ دقیقه در محیط گرم استراحت کند تا حجمش نزدیک ۱.۵ برابر شود. هر چه استراحت بهتر، طعم نانیتر و بافت لطیفتر خواهد شد. در پایان، خمیر را روی سطح کمی آردی پهن کنید و آماده شکلدادن در قالب یا تابه شوید.
آمادهسازی خمیر پیتزا خانگی با آرد
اگر وقت کم است یا مخمر ندارید، نسخه سریع کمکتان میکند.
ترکیب و ورز کوتاه
آرد، نمک و بکینگپودر را مخلوط کنید. آب و روغن را اضافه کنید و تا حد یکدستشدن ورز کوتاهی بدهید. این خمیر نیاز به استراحت ندارد و بهتر است بلافاصله پهن و پخته شود. بافت آن نانمانند و کمی کیکگونه میشود، اما با سس غلیظ و پیاز کاراملی، نتیجه بسیار رضایتبخش خواهد بود.
نکته طلایی
برای جلوگیری از ترک خوردن یا خشک شدن، ضخامت خمیر را کمی بیشتر از حالت مخمری بگیرید (حدود ۵–۶ میلیمتر) و از پخت بیشازحد پرهیز کنید.
سس فوری گوجه با دو گوجه تازه
با تنها دو گوجه هم میتوانید سسی خوشرنگ و خوشعطر بسازید.
گوجهها را ریز خرد یا رنده کنید. در تابهای کوچک، ۱ قاشق غذاخوری روغن داغ کنید، در صورت دسترسی یک حبه سیر رندهشده اضافه کنید و چند ثانیه تفت دهید. گوجهها، کمی نمک و فلفل و نوک قاشق آویشن را بیفزایید. شعله را متوسط رو به کم کنید و ۸ تا ۱۲ دقیقه به آرامی بجوشانید تا آب اضافی تبخیر و سس غلیظ شود. اگر دوست دارید لطیفتر باشد، در پایان با پشت قاشق کمی آن را بکوبید یا از صافی بگذرانید. هدف، سس نیمهغلیظی است که روی خمیر پخش شود و هنگام پخت آب نیندازد.
چند قطره روغن زیتون در دقیقههای پایانی، چاشنی دلنشینی میدهد. اگر نمک دریا یا کمی شکر در اختیار دارید، نوک قاشق از هرکدام میتواند مزهها را گرد کند؛ بهخصوص اگر گوجهها کمی ترشاند.
با یک پیاز میتوان از ملایم تا تندشدن مزهها را مدیریت کرد.
پیاز را خلالی نازک کنید. ۱ قاشق غذاخوری روغن را در تابه داغ کنید، پیاز و کمی نمک بیفزایید. شعله متوسط رو به کم، ۱۵ تا ۲۰ دقیقه پیلارز کنید و گهگاه هم بزنید تا طلاییِ کهربایی شود. اگر داشتید، چند قطره سرکه یا آبلیموی تازه در دقیقههای پایانی، طعم شیرینـملس جذابی میسازد. این تاپینگ، بدون نیاز به پنیر هم پیتزا را دلنشین میکند.
اگر عجله دارید، پیاز را ریزتر کنید، شعله را کمی بالاتر بگیرید و ۶ تا ۸ دقیقه با کمی نمک و فلفل تفت دهید تا نرم و طلایی روشن شود. هنوز هم عطر خوبی میدهد و برای نسخه فوریِ پیتزا کاملا جواب میدهد.
مسیر اول: پیتزا در فر خانگی
اگر فر دارید، این مسیر استانداردترین نتیجه با کفِ ترد و رویِ آبدار را میدهد.
فر را روی ۲۳۰ تا ۲۵۰ درجه سانتیگراد گرم کنید. سینی یا سنگ پیتزا را داخل فر بگذارید تا داغ شود. خمیر را به ضخامت ۳–۴ میلیمتر برای کفِ ترد یا ۵–۶ میلیمتر برای بافت نرمتر باز کنید. کف سینی را کمی آرد ذرت یا آرد معمولی بپاشید، خمیر را منتقل کنید.
یک لایه نازک سس گوجه بمالید (کافی است سطح را بپوشاند). سپس پیاز کاراملی یا تفتداده را پخش کنید. اگر پنیر ندارید، کمی آویشن و فلفل به عنوان باران مزهها بیفزایید. در صورت دسترسی، چند حلقه گوجه نازک هم روی کار بچینید تا ظاهر و عطرِ تازه تقویت شود.
سینی را در طبقه میانی فر بگذارید. ۱۰ تا ۱۴ دقیقه بسته به ضخامت خمیر بپزید. اگر رویه کمی برشتهتر میخواهید، ۱ تا ۲ دقیقه پایانی، گریل را کوتاه روشن کنید. پیتزا باید لبههایی طلایی و زیرهای ترد داشته باشد و سس روی آن قلهای ریز بزند.
مسیر دوم: پیتزای تابهایِ بدون فر
این روش برای همهٔ خانهها در دسترس است و با رعایت چند نکته کیفیت عالی میدهد.
تابه نچسب را روی شعله متوسط رو به کم بگذارید. کف تابه را خیلی کم چرب کنید. خمیر را مطابق قطر تابه باز کنید و روی تابه بیندازید. درِ تابه را ببندید تا حرارت ملایم و بخار به پختِ یکنواخت کمک کند. ۳ تا ۴ دقیقه بعد، وقتی زیرِ خمیر کمی سِت شد، آن را خیلی آرام برگردانید.
روی سطحی که حالا رو به بالا است، سس گوجه بمالید و پیازها را پخش کنید. دوباره درِ تابه را ببندید و ۶ تا ۱۰ دقیقه بپزید تا کف طلایی و رویه پخته شود. اگر دوست دارید زیرِ خمیر تردتر شود، ۱ دقیقه پایانی در را بردارید تا بخار خارج شود.
پیتزا در حال پخت در تابه با پنیر ذوبشده و عطر گوجه
مسیر سوم: نسخهٔ خیلی فوری با نان آماده
اگر حتی فرصت خمیر فوری هم ندارید، از نان لواش، نان تست یا پیتزای آماده به عنوان بَیس استفاده کنید.
روش اجرا با لواش یا نان تست
کف تابه را خیلی کم چرب کنید. لواش یا تست را بگذارید، یک لایه خیلی نازک سس گوجه بمالید، پیاز تفتداده را پخش کنید و درِ تابه را ببندید. ۳ تا ۵ دقیقه کف برشته و رویه گرم میشود. اگر دو لایه لواش میگذارید، بینشان کمی سس بمالید تا چسبندگی پیدا کند.
ترفندهای جایگزینِ پنیر
اگر دسترسی به پنیر محدود است یا نمیخواهید از آن استفاده کنید، چند راهحل برای بافت و مزه:
سس غلیظتر: سس را تا حدی غلیظ کنید که لایهای براق و یکدست تشکیل دهد؛ این کار نقش چسبندگی و رطوبت را ایفا میکند.
پیاز کاراملی پرحجمتر: بافتِ نرم و مزهٔ شیرینـملس پیاز کاراملی، حس «پر بودن» لقمه را تقویت میکند.
آویشن و فلفل تازه: رایحهٔ گیاهی و تندی ملایم، کمبود پنیر را از نظر هیجان طعمی جبران میکند.
نانِ کمی ضخیمتر: اگر پنیر ندارید، ضخامت خمیر را کمی بیشتر بگیرید تا احساس جویدنِ لذتبخشتری بدهد.
گوجه روستایی: اگر گوجهها آبدار هستند، ابتدا کمی در تابه خشکشان کنید تا مزه متمرکز شود.
پیاز دود دیدهٔ خانگی: در دقیقههای پایانی کاراملیکردن پیاز، کف تابه را با یک قاشق آب تهدیگی که از سوختن خبری نباشد دگلاز کنید تا عطرِ «کبابی» ملایم بگیرد.
ترکیب بافتها: بخشی از پیاز را کاملا نرم و بخشی را نیمهتفت نگه دارید تا روی پیتزا هم نرمی داشته باشید هم کمی تردیِ لبهها.
غلظت سس: هر چه سس رقیقتر باشد، احتمال خمیر شدن وسط بیشتر است. تبخیر آب گوجه را جدی بگیرید.
پختِ کف قبل از مونتاژ (تابهای): اجازه دهید کف خمیر در تابه کمی بگیرد و بعد سس بمالید.
حرارت متعادل: شعله زیاد در تابه، کف را میسوزاند قبل از اینکه مرکز بپزد؛ شعله کم و درِ بسته بهترین ترکیب است.