کاشت گل مریم در خانه + روش تکثیر و نگهداری

گل مریم، گیاهی چندساله با ساقه‌های رشید و باریک است که می‌تواند تا ارتفاع نیم متر به بالا رشد نماید. برگ‌های این گیاه نازک و کشیده هستند و گل‌های سپید و خوشبو به شکل خوشه در انتهای ساقه قرار گرفته‌اند. هر گل از شش گلبرگ تشکیل شده که به صورت منظم در کنار یکدیگر چیده شده‌اند. یکی از خصوصیات برجسته گل مریم، رایحه قوی و شیرین آن است که به‌ویژه در ساعات شبانه بیشتر قابل احساس می‌باشد. این بوی خوش در تولید انواع عطرها بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد و به دلیل خاصیت آرامش‌بخش آن، در عطردرمانی نیز کاربرد دارد.

گل مریم از گیاهان چندساله با شکوفه‌های سپید و خوشبو است. این گل به سبب عطر دلپذیری که دارد در صنایع عطرسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تولید تجاری گسترده‌ای از گل مریم در کشور ما صورت می‌پذیرد و به سایر کشورها نیز صادر می‌شود. یکی از مزیت‌های این گل، طول عمر بیشتر آن در مقایسه با سایر گل‌ها و سازگاری آسان آن با شرایط مختلف است. در این مقاله با پرورش گل مریم ، تکثیر گل مریم و شرایط نگهداری گل مریم آشنا می‌شویم. اگر شما هم به این گل خوشبو و زیبا علاقه دارید با ما همراه باشید.

گل مریم به عنوان نمادی از خلاقیت و نوآوری شناخته می‌شود. رنگ سپید این گل نشانگر پاکی، اصالت و صلح است. بسیاری معتقدند که گل مریم قادر به دفع انرژی‌های منفی بوده و باعث ایجاد حس خوب در افراد می‌گردد. بنابراین، اگر شما نیز علاقه‌مند به داشتن گلی هستید که ضمن لذت بردن از عطر و بوی آن، امواج منفی را نیز دور کند، این گل گزینه مناسبی برای شماست. همچنین گل مریم برای ابراز علاقه و قدردانی به دیگران هدیه داده می‌شود. امروزه به دلیل ماندگاری طولانی و رایحه دلپذیر، گل مریم در دسته گل عروس نیز بسیار کاربرد دارد.

شرایط نگهداری گل مریم

نور مستقیم خورشید:

برای رشد مطلوب و گلدهی مناسب، گیاه مریم به دریافت نور مستقیم آفتاب نیازمند است. این گیاه به صورت ایده‌آل باید حداقل 6 تا 8 ساعت در روز در معرض تابش نور خورشید قرار گیرد. نور آفتاب به فرآیند فتوسنتز یاری می‌رساند و موجب تولید انرژی و رشد بهینه‌تر گیاه می‌گردد.

نور نیمه‌سایه:

گرچه گل مریم قادر به رشد در مناطق نیمه سایه است، اما کیفیت و تعداد گل‌های آن در چنین شرایطی کاهش می‌یابد. در محیط‌هایی که نور کافی وجود ندارد، گل‌ها کوچک‌تر و تعداد آن‌ها محدودتر خواهد بود. بنابراین، برای دستیابی به بهترین عملکرد، توصیه می‌شود این گیاه در مکان‌هایی که در معرض نور مستقیم آفتاب قرار دارند، کاشته شود.

اثرات کمبود نور بر گل مریم

رشد کندتر: کمبود روشنایی می‌تواند باعث کاهش سرعت رشد گیاه گردد. در شرایط نامطلوب نوری، فرآیند فتوسنتز به درستی صورت نمی‌پذیرد و گیاه قادر به تأمین انرژی لازم برای رشد و تولید شکوفه‌های جدید نخواهد بود.

کاهش گل‌دهی: یکی از پیامدهای مهم کمبود روشنایی، کاهش گلدهی در گیاهان است. گل مریم در شرایط نورانی مطلوب، عملکرد بهینه‌ای دارد و گل‌های بیشتر و با کیفیت بالاتری تولید می‌کند. اگر میزان نور کافی نباشد، تعداد گل‌ها کاهش می‌یابد و کیفیت آن‌ها نیز پایین‌تر خواهد آمد.

بلند و نازک شدن ساقه‌ها: در شرایط کمبود نور، گیاهان به سوی منبع روشنایی جذب می‌گردند که این امر موجب کشیده و باریک شدن ساقه‌های آن‌ها می‌شود. این پدیده که با عنوان “ایتالیا شدن” شناخته می‌شود، سبب کاهش استحکام گیاه و افزایش احتمال شکستگی ساقه‌ها می‌گردد.

راهکارهای تأمین نور مناسب

انتخاب مکان مناسب: برای اینکه گل مریم به نور کافی دسترسی داشته باشد، باید در محلی قرار گیرد که نور خورشید به خوبی به آن برسد. فضاهایی مانند باغچه، بالکن و پشت بام، مکان های مناسبی برای کاشت این گیاه محسوب می شوند.

استفاده از نور مصنوعی:

در شرایطی که دسترسی به نور طبیعی کافی میسر نیست، می‌توان از منابع نوری مصنوعی برای تأمین روشنایی مورد نیاز گیاهان استفاده نمود. لامپ‌های رشد گیاهی مانند ال ای دی، فلورسنت و هالوژن گزینه‌های مناسبی برای این منظور به شمار می‌روند. لازم است توجه داشت که روشنایی مصنوعی باید حداقل به مدت 12 تا 14 ساعت در طول شبانه‌روز فراهم گردد تا نیاز نوری گیاه تأمین شود.

جابجایی گیاه: گیاه را می‌توان در طول روز به سمت نور خورشید جابجا کرد تا از حداکثر تابش آفتاب بهره‌مند شود. این امر به‌ویژه در فصول‌هایی که زاویه تابش خورشید تغییر می‌کند، می‌تواند بازده نور دریافتی گیاه را افزایش دهد.

نیازهای آبی گل مریم

گل مریم نیازمند آبیاری مرتب است، به‌خصوص در مراحل رشد پرفعالیت و گلدهی. آبیاری مطلوب به تأمین آب لازم برای فرآیندهای زیستی گیاه، از قبیل فتوسنتز و انتقال مواد غذایی، یاری می‌رساند.

دوره‌های رشد:

دوره رشد اولیه: در این دوره که شامل رشد ریشه‌ها و تشکیل برگ‌ها است، گیاه نیاز به آبیاری منظم دارد تا سیستم ریشه‌ای قوی تشکیل شود.

دوره گل‌دهی: در این مرحله، گیاه نیاز به آبیاری مداوم دارد تا گل‌ها به‌خوبی تشکیل شوند و کیفیت بالایی داشته باشند.

دوره استراحت: پس از گل‌دهی، نیاز آبی گیاه کاهش می‌یابد و آبیاری باید به تدریج کمتر شود.

آبیاری سطحی:

آبیاری مستقیم سطح خاک، روشی مناسب برای گیاه گل مریم محسوب می‌شود، مشروط بر اینکه به صورت یکنواخت صورت گیرد و از تجمع آب در سطح زمین جلوگیری به عمل آید.

آبیاری قطره‌ای:

یکی از مناسب‌ترین شیوه‌های آبرسانی به گیاه گل مریم، استفاده از روش آبیاری قطره‌ای است. این روش با تامین آب به صورت پیوسته و یکنواخت، از تبخیر بیش از حد و اتلاف آب پیشگیری می‌نماید.

آبیاری زیرزمینی:

در این شیوه، آب به صورت مستقیم به ریشه‌های گیاه هدایت می‌گردد. این روش می‌تواند موجب کاهش تبخیر و حفظ رطوبت خاک شود، اما نیازمند سیستم‌های ویژه‌ای است که ممکن است هزینه‌بر باشند.

نکات کلیدی در آبیاری گل مریم

مقدار و زمان آبیاری:

گل مریم به آبیاری مرتب نیازمند است، اما باید توجه داشت که خاک بیش از حد مرطوب نگردد. آبدهی باید در زمانی صورت گیرد که سطح خاک تا حدودی خشک شده باشد. در فصول گرم‌تر سال، احتمالاً نیاز به آبیاری بیشتری خواهد داشت.

زهکشی مناسب:

برای جلوگیری از تجمع رطوبت و پوسیدگی ریشه‌ها، داشتن یک سیستم زهکشی مناسب در خاک امری ضروری است. استفاده از خاک‌های سبک و مخلوط کردن آن‌ها با ماسه و مواد آلی می‌تواند به بهبود زهکشی و تخلیه آب اضافی از خاک کمک شایانی کند.

پایش رطوبت خاک:

کاربرد وسایل اندازه‌گیری رطوبت خاک می‌تواند در تشخیص زمان مناسب آبیاری مفید باشد. این ابزارها به شما امکان می‌دهند از آبیاری بیش از نیاز یا کم‌آبی جلوگیری کنید.

آبیاری در صبح:

زمان مناسب برای آبدهی به گیاه گل مریم، اوایل صبح است. آبیاری در این ساعات باعث می‌شود آب به درستی توسط ریشه‌ها جذب گردد و در طول روز از بین نرود.

روش‌های تکثیر گل مریم

1. تکثیر از طریق پیازچه‌ها:

یکی از رایج‌ترین روش‌های تکثیر گل مریم استفاده از پیازچه‌های جانبی است. این روش به دلیل سهولت و موفقیت بالا بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مراحل:

برداشت پیازچه‌ها: در فصل پاییز، پس از اتمام دوره گل‌دهی، پیازچه‌های گل مریم را از خاک خارج کنید.

تفکیک پیازچه‌ها: پیازچه‌های بزرگ و سالم را از پیاز مادر جدا کنید. این پیازچه‌ها باید حداقل 2 تا 3 سانتی‌متر قطر داشته باشند.

کاشت پیازچه‌ها: پیازچه‌ها را در خاکی با زهکشی خوب و در مکانی پرنور بکارید. عمق کاشت باید حدود 5 تا 7 سانتی‌متر باشد.

آبیاری: پیازچه‌ها را به طور منظم آبیاری کنید تا خاک مرطوب باقی بماند، اما از خیس شدن زیاد خاک جلوگیری کنید.

2. تکثیر از طریق بذر:

تکثیر گل مریم از طریق بذر نیز ممکن است، اما به دلیل زمان‌بر بودن و نیاز به شرایط خاص، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مراحل:

جمع‌آوری بذرها: پس از گل‌دهی، بذرهای گل مریم را جمع‌آوری کنید.

کاشت بذرها: بذرها را در خاکی سبک و با زهکشی خوب بکارید. بذرها باید در عمق سطحی خاک قرار گیرند.

آبیاری: خاک را مرطوب نگه دارید و از خشک شدن آن جلوگیری کنید.

جوانه‌زنی: بذرها در شرایط مناسب پس از چند هفته جوانه می‌زنند. پس از جوانه‌زنی، گیاهچه‌ها را به مکان اصلی منتقل کنید.